Katie Cram, financieel accountant, vertelt over haar sleutelrol in de internationale projecten van TRS en haar vrijwilligerswerk bij de Zeekadettenkorps van de Verenigde Staten (zeekadetten).
Positie: Financial Accountant
Locatie: Raymon, Washington
TRS Medewerker-Eigenaar Jaar gestart: 2015
Specialiteiten: Internationaal werk (belastingen, boekhouding, importeren, exporteren, licenties, registraties)
Onderwijs: Associate's Degree in Business Management en Accounting, Independence University
TRS-groep: Vertel ons over deelname aan TRS.
Katie Cram: Weet je, dit was helemaal een baan die ik toevallig tegenkwam. En ik was eigenlijk ingehuurd als secretaresse.
Ik zat op school toen ik bij TRS begon. Ik nam wat vrij van school toen ik mijn zoon kreeg en ging pas terug kort voordat ik hier begon. Ik heb mijn diploma van een online school gehaald, waardoor ik fulltime kon werken en toch voor mijn zoon kon zorgen. Ik volgde een of twee lessen tegelijk. Ze veranderden elke zes weken. Ik ben in oktober 2015 afgestudeerd en had mijn studie acht maanden eerder afgerond.
TRS: Wat doe je bij TRS op het gebied van boekhouding?
Katy: Ik ben verantwoordelijk voor alle internationaal werk, inclusief internationale belastingen en boekhouding, importeren en exporteren. Als we vergunningen nodig hebben, noteer ik de nummers van het ministerie van Transport. Als het met een ander land dan de VS te maken heeft, ben ik degene die het meestal doet.
Het opstarten van een project in het buitenland kost veel tijd. Ook houd ik me bezig met Canada, tot en met het runnen van ons Canadese bedrijf.
TRS: Wat bedoel je met ons Canadese bedrijf?
Katy: Toen we een project in Quebec wonnen, besloten we een apart bedrijf op te richten voor ons werk in Canada, waar ik het grootste deel van de opzet voor deed. Ik ben verantwoordelijk voor het runnen van alle financiën voor die projecten.
TRS: Kun je me uitleggen hoe je TRS tegenkwam?
Katy: Ik was net terug verhuisd naar Washington vanuit Idaho, waar ik een tijdje heb gewoond. Op zoek naar een baan kwam ik Judy tegen, die bij TRS werkte. Ze was op zoek naar een secretaresse. Ik had een sollicitatiegesprek, kreeg de baan en terwijl ik werd opgeleid, nam Dale Plampin, de controller van TRS, me onder zijn hoede en liet me zien hoe ik de boekhouding moest doen. Ik heb het zo maar opgepikt.
Ik heb nooit de ambitie gehad om accountant te worden. Ik ben toevallig goed met cijfers. Toen Dale eenmaal mijn potentieel zag, liet hij me wat dingen zien en van daaruit gingen we verder.
TRS: Het klinkt alsof het echt een aantal kansen voor je heeft geopend.
Katy: De beste beslissing die ik ooit heb genomen, was de baan hier accepteren. Ik heb in drie maanden tijd meer van Dale geleerd dan in de 15 maanden dat ik op school zat. En ik blijf leren van Wayne (Rebich, Chief Financial Officer) en Dale en alle anderen. De volgende stap is om meer te weten te komen over onze projecten en hoe ze lopen. De hoeveelheid on-the-job training die ik krijg, is veel groter dan wat ik ooit heb gekregen door achter een computer te zitten en verschillende bedrijfsscenario's te lezen.
"De beste beslissing die ik ooit heb genomen, was de baan hier accepteren. Ik heb in drie maanden meer van (TRS) geleerd dan in mijn 15 maanden opleiding."
TRS: Hoe lang vervulde u die secretariële functie?
Katy: Een paar weken. Dale besefte al snel dat ik op andere gebieden kon helpen.
Lange tijd deed ik de gegevensinvoer naast andere dingen. Hoewel ik technisch gezien geen secretaresse was, heb ik nooit slechts één rol vervuld. Dat is een beetje de TRS-manier. Ik vind het leuk en leer veel. Maar het maakt het moeilijk om te zeggen dat ik al een bepaalde tijd in één positie zit.
TRS: Op welk ding was je het meest trots tijdens je tijd bij TRS?
Katy: Het is waarschijnlijk het internationale werk. Dat in beweging houden en niet stoppen bij alleen begrijpen wat er moet gebeuren, maar ook waarom.
TRS: Hoe kwam de internationale boekhouding bij jou terecht?
Katy: Wayne vroeg me iets op te zoeken en ik had het snel door. Op dat moment besloot Wayne dat ik alle internationale boekhouding zou gaan doen.
Ik ben het type persoon dat er niet van houdt om één ding keer op keer te doen. Ik hou van afwisseling. Als het om internationaal werken gaat, is niets hetzelfde. En er valt altijd veel te leren.
TRS: Wat was je meest uitdagende en lonende internationale project?
Katy: De grootste uitdaging zou ons werk met het Verenigd Koninkrijk moeten zijn. Ik was bezig met ons Hamilton-project tot en met april 2023, hoewel we het project meer dan 18 maanden eerder hadden voltooid. Eindelijk, na anderhalf jaar wachten, hebben we dat project 100% afgesloten.
TRS: We zijn nogal verrast dat je het VK zei, gezien het feit dat ze Engels spreken.
Katy: Het is grappig omdat de taalbarrières niet zo'n groot probleem zijn. Er zijn tal van tools die daarbij kunnen helpen. Ik heb veel contracten en documenten in verschillende talen gelezen. Het is eenvoudig genoeg om het te Google Translate. Hoewel het het niet 100% correct vertaalt, krijg je genoeg begrip van waar ze het over hebben.
Aan de andere kant is de contextbarrière moeilijk. Ik kan over een specifiek punt praten en de mensen met wie ik praat denken dat ik het over iets heel anders heb. Hoewel we er uiteindelijk doorheen kunnen praten en tot overeenstemming kunnen komen, is het niet gemakkelijk.
TRS: Wat is het meest bevredigende aspect van uw baan?
Katy: Gewoon de antwoorden op problemen vinden. Veel van wat ik nu doe, is meer analytisch.
TRS: Wat ben je aan het analyseren?
Katy: De financiën. Verschillende kansen. De cijfers waar we uit komen Doxor (de thermische partner van TRS in Brazilië). Ik ben verantwoordelijk voor die cijfers en zorg ervoor dat ze logisch zijn.
TRS: Wat trok je aan in TRS?
Katy: Eerlijk gezegd was het een baan in de stad waar ik woonde (Longview, Washington). Bovendien zou ik de baan niet hebben aangenomen als de bedrijfscultuur er niet was geweest. Onderdeel van het wervingsproces was een gesprek met Brett (Trowbridge, CEO van TRS). Het betekende veel voor me dat de CEO de tijd nam om ervoor te zorgen dat een nieuwe medewerker goed bij hem zou passen.
TRS: Dus, was deze baan op afstand of op kantoor?
Katy: Ik werk op afstand, maar was vroeger gevestigd in ons kantoor in Longview.
Het bedrijf is gestart in Longview vanuit de kelder van een van onze oprichters. Vervolgens verbouwde TRS een appartement tot kantoor, waar twee mensen werkten. Daarna zijn we verhuisd naar een echte kantoorruimte. Toen ik naar Texas verhuisde, sloot TRS het kantoor in Longview, omdat het financieel niet zinvol was om het open te houden.
TRS: Waar werk je nu?
Katy: Ik ben terug in Washington en werk vanuit mijn huis in Raymond, een klein stadje aan de kust. Er is niet veel te doen in Raymond, maar ik vind het leuk.
Mijn leven draait nu om TRS, mijn zoon en Sea Cadets, wat mijn 13-jarige zoon doet. Het is de jongerenorganisatie van de marine. Zowel de marine als de kustwacht sponsoren jaarlijkse zomertrainingen, waarvan er veel op militaire bases plaatsvinden. De kinderen dragen het marine-uniform tijdens oefeningen en trainingen.
We hebben elke maand oefeningen, zoals de Reserves doen - een weekend per maand, en dan twee weken buiten de zomer. Het programma omvat een negendaagse Recruit Training, waar mijn zoon nu zit. In de zomer en winter hebben we vervolgtrainingen, die verspreid zijn over het hele land.
Als je piloot wilt worden, ga je vier zomers lang luchtvaart leren en dan haal je eventueel je vliegbrevet. Als je wilt duiken, kun je in de zomer worden gecertificeerd. Als je de bouw in wilt, hebben ze daar een opleiding voor. Als je medisch wilt doen, hebben ze een opleiding waar je opwerkt tot EMT. Het enige waar de ouders voor betalen zijn de trainingskosten, die ergens tussen de $ 150 en $ 300 liggen.
TRS: Hoe heb je de zeekadetten leren kennen?
Katy: Ik kwam het tegen. Ik was op zoek naar iets voor mijn zoon om te doen tijdens de zomermaanden. Ik keek naar de Young Marines, wat lijkt op de Marine-versie van de Sea Cadets, maar mijn opa's zijn marine-dierenartsen en ik wilde iets vinden dat de marine sponsorde. Ik heb de cadetten gevonden door online te zoeken, heb mijn zoon aangemeld en hij maakt er de afgelopen 18 maanden deel van uit. Hij houdt ervan. Het is een geweldig programma. Mijn zoon haatte de gedachte om dienst te nemen in het leger, maar nu denkt hij er echt over na.
Omdat ik de financiële officier ben van de geavanceerde training van onze thuiseenheid in Warrenton, Oregon, ga ik daar de komende twee weken heen en ben ik een van de officieren op het commandobureau. De training zal bestaan uit zowel culinaire als field operations training. Het is 100% vrijwillig.
Het is een geweldige vakantie, maar het is een van die dingen die ik graag doe. Het is voor onze training en veldoperaties, en daar kun je niet fout mee gaan. Onze kinderen leren veel.
